Kıbrıs’tan Geriye Kalanlar
İki hafta önce Doğu Akdeniz Üniversitesi IEEE ekibi tarafından “Diğerleri Olma Sen Ol “ sloganı ile Girişimcilik Günlerine davet edildim. Tüm seminer katılımcıları ile oldukça keyifli ve bir o kadar da faydalı bir paylaşım gerçekleştirdik.
Hem üniversitede okuyan arkadaşlar hem de 3 gün boyunca tanıdıklarımı da ziyarette ettiğim Kıbrıs izlenimlerim hakkında kısa kısa notlar paylaşmak istiyorum.
Muhterem babamın “Gazi “ünvanı kazanmasına sebep olan şehir olarak kendisine karşı hem biraz ürperti hem de sempati duyduğum Kıbrıs’a yıllar önce ailemle tatil yapmak için gitmiştik. Yaklaşık 15 yıl sonra üniversiteden davet alarak gitmek benim adıma da oldukça gurur verici idi.
Doğu Akdeniz Üniversitesi IEEE Kulübü tarafından gerçekleştirilen organizasyon oldukça kurgusal, içeriği zengin ve katılımcıların enerjisi açısından da çok pozitifti.
Yeni bir sunum ile öğrenci arkadaşlarımızla buluştuğumuz bu etkinlikten, organizasyonu yapan arkadaşlardan gerçekten çok memnun kaldım. Bu yazı vesilesi ile kendilerine bir kez daha teşekkür etmek istiyorum.
Kıbrıs, turizm potansiyeli oldukça yüksek bir yer olmasına rağmen sanki bonzai ağacı – belli bir noktada kalması istenen- gibi bırakılan algısı oluştu bende. Öğrencilerinden tutunda halkın en alt kademesine kadar bir hedefsizlik ve nereye gittiğini bilememe durumu hasıl.
Babamın askerlik yaptığı dönemde annesi ve babası oğullarını ziyaret etmek için Kıbrıs’a geliyorlar.Tabi o zamanlarda savaş ve kıtlık zamanı olduğundan ve kalacak yer sıkıntısı yaşandığı için subaylardan birisi evlerine davet ediyorlar dedem ve babaannemi. O gün bugündür 3 kuşak Kıbrıs’taki bu dostlarımız ile görüşüyoruz. Üniversitedeki işlerimi bitirince beni sağolsunlar ; Girne, Lefkoşa, Yakın Doğu Üniversitesi ve Girne Amerikan Üniversitesine götürerek güzel bir tatil yapmama vesile oldular.
En kısa zamanda eşim, annem ve babam ile Kıbrıs’ gitmek dileğiyle.